Senatus Consultum Velleianum asırlar boyunca kadim Avrupa’nın hukukçuları tarafından en sık zikredilen Roma Hukuku metinlerinden biri olmuştur. Senatoya Marcus Silanus ve Velleius Tutor adlı iki consul tarafından teklif edilen bu metin başkası lehine kefil olmasını (intercedere pro alio) yasaklayarak kadının malvarlığını korumayı amaçlamaktadır.
Roma’da aile, babaerkil ve çok geniş bir yapıdadır. Roma döneminde aile kurumu ele alındığında günümüzde bilinen çekirdek aile yapılanmasından çok daha farklı türde bir aile yapısı bulunduğu görülmektedir. O dönemde birçok tolumda olduğu gibi Roma’da da aile, geniş bir yapıdır ve bu ailenin içine anne, baba, çocukların yanında büyük baba, büyük anne, amcalar, halalar, dayılar, teyzeler, onların eşleri, çocukları ve torunları da dahil olmakta ve sülalenin yaşayan bireyleri aileyi oluşturmaktadır.
Augustus ve Claudius’un beyannâmeleri, kocasının taahhütleri için kadının drahomasını temînat göstermesini yasaklamışlardır. Bu da göstermektedir ki kadının mal varlığı yasal olarak korunmaktadır.
Roma Hukuku’nda, alieni iuris olarak tanımlanan çocukların ve kadınların sosyal hayata ve ekonomik ilişkilere katılmaları mümkündür. Burada fiil ehliyeti kavramı devreye girmektedir. Ailedeki bazı kişilerin hukuki işlemleri icra ederken zarar görmemeleri ve doğabilecek zararlardan korunmaları için hukuki tedbirler almak gerekmiş, ailedeki bazı kişilerin yaptıkları işlemlerin geçerliliği için o kişilerin yerine işlemleri yapacak birinin yani bugünkü tanımı ile bir vasinin görev yapması öngörülmüştür. Kısıtlı bireylerin hukuki haklarını kullanabilmeleri için vesayet kurumu, vasilik ve kayyımlık uygulanmıştır.
Roma Hukukunda; hak sahibi olabilmek için özgürlük, vatandaşlık ve bir aile sahibi olmak ön şarttır ve bu statüler olmaksızın hak sahibi olunamamaktadır Ailedeki erkek çocukların on dört, kız çocukların ise on iki yaşında buluğ çağına erdikleri kabul edilmiştir Pater Familias’ın hakimiyeti altında olmayan, kendi hukukuna tabi olan kişiler ise henüz buluğ çağına ermemiş küçükler ile her yaştaki sui iuris kadınlardır, bunların mal varlıklarını korumak amacıyla eksik fiil ehliyetini tamamlamak ve hukuki haklarını korumak için vasi ataması yapılmış ve bu şekilde tüm yurttaşlar hukuki koruma altına alınmıştır.
Roma’da buluğ çağına eren erkek çocukların hukuki işlem ehliyetine sahip olduğu kabul edilmiş, ticari hayatla ilgili konularda ise yirmi beş yaşına kadar kayyım ataması yapılmıştır. Erkek çocukların tam fiil ehliyetine sahip olduklarının kabulü yirmi beş yaşının tamamlanması ile mümkün olmaktadır. Kadınlar ise Roma Hukukunun ilk dönemlerinde sosyal hayatta etkili olamamışlar, fiil ehliyetine sahip olamamışlar, kendilerine bir vasi atanmıştır. İlerleyen dönemlerde kadınların sosyal ilişkilere katılması ile birlikte kadınlar üzerindeki vesayeti kısmen kaldırılmıştır.
Ulpianus, kadınların fiil ehliyetini kısıtlayıcı bu hükümleri “cinsiyetlerinin zayıflığına” (imbecillitas sexus) dayandırmaktadır.
Senatus Consultum Velleianum, Ulpianus tarafından praetor beyannâmesine dair şerhinde aktarılmakta ve Digesta’da yer bulmaktadır.