Rafael Antonio Caldera Rodríguez (Rafael Kaldera) [rafaˈel anˈtonjo kalˈdeɾa roˈðɾiɣes] 24 Ocak 1916 tarihinde dünyaya geldi.
Venezuela Merkez Üniversitesi‘nde hukuk eğitimi aldı. Üniversite yıllarında öğrenci siyasetinde aktif olarak yer aldı. Genç yaşta entelektüel çalışmalara imza attı ve ödüller kazandı.
İlk Kitabı
On dokuz yaşındayken ve Andrés Bello‘nun 26 ciltlik eserlerini inceleyerek onun edebi, dilbilimsel, hukuki, tarihi, felsefi ve politik metinleri ile yaşamı ve eserlerinin kapsamlı bir analizi olan ilk kitabı Andres Bello’yu yazdı. Bu kitap, 1935’te Venezuela Ulusal Dil Akademisi’nden ödül kazandı.
İş Hukuku Alanındaki Çalışmaları
İşçi sorunları hakkında gazetelerde köşe yazıları yazdı. Bir süre sonra dikkat çekti ve yeni kurulan Ulusal Çalışma Ofisi’nin müdür yardımcısı olarak atandı. 1941’de, yirmi beş yaşındayken, memleketi Yaracuy’un Temsilciler Meclisi’ne seçildi. Venezuela’nın ilk ILO temsilcisi oldu ve ilk İş Kanunu’nun hazırlanmasında önemli bir rol oynadı.
Siyasi Mücadelesi
13 Ocak 1946’da, demokrasiyi, çoğulculuğu ve toplumsal reformu benimseyerek Venezuela’daki en büyük iki siyasi partiden biri haline gelen Partido Socialcristiano (COPE)’yı kurdu. 17 Aralık 1946’da göreve başlayan Ulusal Kurucu Meclis’e temsilci olarak seçildi ve yaptığı konuşmalarla ünlendi. 1947 seçimlerinde, 31 yaşındayken cumhurbaşkanlığına aday oldu ancak seçilemedi. Parlamentoya girmeyi başardı.
1952’de tekrar Ulusal Kurucu Meclis’e temsilci seçildi fakat Albay Marcos Pérez Jiménez’in antidemokratik tutumlarını protesto ederek kurucu meclise katılmayı partisi ile birlikte reddetti.
Jiménez’in askeri diktatörlüğü (1952–1958) sırasında, politik yaşamı ile birlikte akademik kariyerini sürdürdüğü Caldera, Universidad Central de Venezuela’dan atıldı ve birkaç kez tutuklandı. 20 Ağustos 1957’de, seçimler öncesinde yeniden hapse atıldı ve hücre hapsinde tutuldu.
Punto Fijo Paktı
1958’de sürgüne gönderildi. Kısa bir süre sonra sürgünden döndü ve diğer önemli siyasi parti liderleri Jóvito Villalba ve Rómulo Betancourt .ile birlikte Punto Fijo Paktı’nı imzaladı. Bu pakt, başkanlık seçimleri, demokratik sistemin korunması, partilerin seçim sonuçlarına saygı duyulması, tek partili hegemonyanın önlenmesi ve diktatörlüğün önlenmesi için işbirliğini taahhüt ediyordu. Puntofijo Paktı, Venezuela’da en uzun sivil demokratik yönetim döneminin (1958-1999) temelini oluşturdu.
Anayasa Çalışmaları
1958 seçimlerinden sonra Temsilciler Meclisi Başkanı seçildi, yeni Anayasa taslağını hazırlamaktan sorumlu komisyona başkanlık yaptı. Hazırladığı anayasa, 1811 ile 1961 yılları arasında yirmi beş farklı anayasa ile yönetilen Venezuela’nın en başarılı ve en uzun ömürlü Anayasası oldu.
Cumhurbaşkanlığı Dönemi
Caldera, Raúl Leoni’nin kazandığı 1963 başkanlık seçiminde ikinci oldu. 1968’de üçüncü kez başkanlık yarışına girdi ve kazandı. 11 Mart 1969’da yemin etti. Venezuela’nın 139 yıllık tarihinde ilk kez iktidar partisinden muhalefete barışçıl ve demokratik bir devir gerçekleşti.
Rafael Caldera, 1969-1974 ve 1994-1999 yılları arasında Venezuela’nın 46. ve 51. cumhurbaşkanı olarak görev yaptı. Demokratik biçimde seçilen ve yirminci yüzyılda ülkesini en uzun süre yöneten lider olarak tarihe geçti.
Politik yaşamının yanında akademik çalışmaları ve 1961 Anayasası’nın mimarlarından biri olarak hukuk tarihinde iz bıraktı.
24 Aralık 2009’da yaşamını yitirdi.
